Waarom werkt monogamie voor sommige mensen wel en voor anderen niet? Justin Lehmiller verwijst naar onderzoek dat suggereert dat het iets te maken kan hebben met de manier waarop onze hersenen ‘bedraad’ zijn.
Dit werd nagegaan via een onderzoek waarin 20 heteroseksuele mannen hersenscans ondergingen terwijl ze naar verschillende soorten afbeeldingen keken. Sommige van de afbeeldingen waren seksueel, met afbeeldingen van koppels die zich bezighouden met penis-vaginale geslachtsgemeenschap. Anderen waren romantisch en toonden geklede mannen en vrouwen die zich bezighielden met niet-seksuele intimiteit. Weer anderen waren neutraal, met afbeeldingen van natuurtaferelen of beelden van mensen die zich bezighouden met niet-romantische en niet-seksuele activiteiten.
De helft van de mannen was ‘zeer monogaam’. Ze hadden nog nooit een seksueel open relatie gehad, noch hadden ze ontrouw gepleegd. Ze meldden ook dat ze een lager dan gemiddeld aantal levenslange seksuele partners hadden en zeiden dat ze zelden over iemand anders fantaseerden dan hun relatiepartner.
Overspel komt vaak voor. Studies tonen betrouwbaar aan dat tussen 1 op de 4 en 1 op de 5 gehuwde volwassenen in de VS aangeven dat ze op een gegeven moment hun partner hebben bedrogen – en dat is slechts het aantal dat bereid is dit gedrag toe te geven.
Meldingen van bedrog zijn vaak nog hoger onder datingparen.
Waarom bedriegen zoveel mensen? Ze doen het om een breed scala aan redenen, en een van de grootste redenen wordt aangehaald is een gebrek aan seksuele bevrediging. Wat je echter verbaast, is dat uit onderzoek is gebleken dat mensen die seksueel tevreden zijn, vaak ook vals spelen.
Auteurs lieten studenten een vragenlijst invullen over bijlage en communicatie. Vervolgens lieten ze hen vijf zinnen opnemen om hun gemiddelde stemtoonniveau te beoordelen. Het team ontdekte dat degenen met een diepere stem minder gehecht waren aan partners. Dit kan te wijten zijn aan het verband tussen diepere stemmen en een hoger testosteron.
Volgens een studie gepubliceerd in de Journal of Sex and Marital Therapy , kan de stem van een persoon iets aangeven over de manier waarop ze hun romantische relaties onderhouden, althans bij mannen. Mannen met een lagere toonhoogtevariatie – wat wijst op een meer mannelijke stem – gebruikten minder positieve communicatiepatronen binnen hun relaties en hadden meer kans op een vermijdende hechtingsstijl.
De stem van een spreker is gevonden om informatie over hun relatiegedrag over te brengen. Stempitch is bijvoorbeeld gekoppeld aan de fysieke aantrekkelijkheid van een persoon en zelfs aan hun kans op ontrouw. Studie-auteurs Jing Zhang en Lijun Zheng stelden voor dat stempitch ook kan worden geassocieerd met de manier waarop een persoon romantische relaties onderhoudt.
De oude dubbele standaard leeft voort. Uit studie juni 2021 blijkt dat veel mensen nog steeds – ten onrechte – geloven dat vrouwen die zich bezighouden met losse seks een laag zelfbeeld hebben. En ze denken niet dat hetzelfde geldt voor mannen.
“We waren verrast dat dit stereotype zo wijdverbreid was”, zei auteur Jaimie Arona Krems, een assistent-professor psychologie aan de Oklahoma State University. “Dit stereotype werd gedragen door zowel vrouwen als mannen, liberalen en conservatieven, en over het hele spectrum in termen van het niveau van religiositeit en seksisme van mensen.”
De bevinding was consistent in zes experimenten met bijna 1.500 deelnemers. De resultaten zijn nlangs gepubliceerd in het tijdschrift Psychological Science .
In één experiment werden deelnemers gevraagd om een snel oordeel te vellen over een niet-gespecificeerde persoon van midden twintig die one-night stands, monogame seks of geen seks had.
Vrouwen die losse seks hadden, werden beoordeeld met een lager gevoel van eigenwaarde, maar deelnemers maakten geen vergelijkbaar verband tussen het gedrag van mannen en hun zelfrespect.
In het verleden waren er meer significante verschillen in de redenen waarom mannen vreemdgaan en waarom vrouwen vreemdgaan, waarbij mannen vaker vreemdgaan vanwege seksuele verscheidenheid en vrouwen vaker vreemdgaan vanwege ontevredenheid over relaties. Maar tegenwoordig wordt die kloof tussen mannen en vrouwen in ontrouw kleiner: mannen en vrouwen bedriegen om veel van dezelfde redenen en in vergelijkbare mate.
“Vrouwen bedriegen om vele redenen, net als mannen,” AASECT-gecertificeerde sekstherapeut en gediplomeerd adviseur Tammy Nelson, Ph.D. , deed hier onderzoek naar.
Redenen waarom vrouwen vals spelen in relaties:
1. Vrouwen bedriegen voor seks.
“Vrouwen waarderen goede seks net als ieder ander”, zegt Nelson. “Vrouwen bedriegen als ze een man of vrouw vinden die hen opwindt.” Als iemand je vertelt dat mannen bedriegen voor seks en vrouwen bedriegen voor emotie, voegt ze eraan toe, hebben ze het misschien bij het verkeerde eind. Een recente studie gepubliceerd in de Journal of Sex Researchwees uit dat, hoewel mannen nog steeds ontrouw zijn vanwege seksuele variatie, behoort het nog steeds tot de top drie van redenen waarom vrouwen vals spelen.
2. Ze zijn niet tevreden met hun huidige relatie.
Dezelfde studie vond een andere belangrijke reden waarom vrouwen overspelig zijn en dat is omdat ze niet meer verliefd zijn op hun huidige primaire partner. Zelfs als de liefde er nog steeds is, kan een vrouw die ongelukkig is in haar relatie meer geneigd zijn vreemgd te gaan. Of het nu gaat om woede, thuissituatie, financiële problemen, familieproblemen – de lijst gaat maar door – ze kunnen het gevoel hebben dat bedrog hen zal bieden wat hun huidige relatie niet heeft.
Overspel is voor iedereen anders. Bij micro-cheating is het een soort van vreemdgaan waarbij het draait om online flirtgedrag. Het gaat veelal om kleine acties die onschuldig lijken, of althans zo beginnen, maar tot grote problemen kunnen leiden. Dankzij de opkomst van digitale technologie en de impact van de huidige gebeurtenissen, is het geen verrassing dat micro-cheating mega-trending is.
Als je denkt aan vreemdgaan, denk je al snel aan iemand die er twee relaties op nahoudt of betrapt wordt – zoals je altijd in films ziet. Maar er is ook een soort grijs gebied, waarin je allerlei dingen doet die je partner niet oké zou vinden, maar je ‘officieel’ geen overspel pleegt. De term die hiervoor wordt gebruikt is micro-cheating.
Micro-cheating verwijst naar “een reeks gedragingen die flirt met de grens tussen trouw en ontrouw”, zegt de in Maryland gevestigde relatietherapeut Lindsey Hoskins. Maar net als volslagen ontrouw, zegt Hoskins dat het bijna onmogelijk is om micro-cheating concreet te definiëren, omdat de grens die mensen trekken tussen online flirten en gewoon goede vriendschappelijke online relaties onderhouden moeilijk aan te geven is, omdat dat verschillend is voor verschillende relaties.”
De meerderheid van de Amerikanen omschrijft hun ideale relatie als volledig monogaam. 74% van de Amerikanen gelooft dat seks buiten het huwelijk altijd verkeerd is.
De meerderheid van de Amerikanen denkt echter ook dat het nu gemakkelijker is om overspel te plegen dan 20 jaar geleden, en dating-terwijl-getrouwd-site Ashley Madison is populairder dan ooit tevoren met meer dan 60 miljoen gebruikers in 50 landen. Dus hoeveel plegen er bedrog en zijn er meer mannen of vrouwen?
Het korte antwoord (niet verrassend?) is dat mannen vaker vreemdgaan. Ongeveer 25% van de gehuwde mannen en 15% van de gehuwde vrouwen geeft toe seksueel ontrouw te zijn (geweest).
Het lange antwoord is dat hoewel meer mannen over het algemeen bedriegen in hun relatie, factoren als leeftijd, opleiding, politieke opvattingen, seksuele voorkeur, financiële onafhankelijkheid en zelfs ras van invloed kunnen zijn op de kans dat ze hun partner ontrouw zijn.
Een studie gepubliceerd dec 2020 in de Journal of Sex & Marital Therapy biedt enig inzicht in de feitelijke dynamiek van een affaire, en hoe die dynamiek verschilt op basis van de motivaties van mensen om in de eerste plaats ontrouiw te zijn.
In deze studie onderzochten onderzoekers de ontrouwervaringen van 495 jonge volwassenen (gemiddelde leeftijd van 20, van wie 88% geïdentificeerd als heteroseksueel). In een online enquête werd de deelnemers gevraagd om een geval van ontrouw in een huidige of vroegere relatie te beschrijven, inclusief rapportage over het seksuele en intieme gedrag dat plaatsvond, hoe tevreden ze waren met de ontmoeting, hoe lang de affaire duurde, enz. Dit is wat ze hebben gevonden:
Groepsseks, parenclubs, swinging, seksfeestjes, … het zijn dingen die door de pandemie niet alleen onmogelijk gemaakt werden, zowel wettelijk maar ook om gezondheidsredenen. Voor vele beoefenaars is het een zware domper op hun vertrouwde, maar voor sommigen toch wat alternatieve seksleven.
Voor de meeste mensen is het nog altijd taboe om over dit soort dingen te spreken, laat staan dat je zou toegeven dat je er aan deelneemt, of aan zou willen deelnemen. Toch zijn parenclubs, tenminste voor de lockdown druk bijgewoonde locaties en heel wat mensen schamen zich er niet voor om daar in lingerie, of zonder kleren in groep seks te beleven.
Het lijkt erop dat het eens zo taboe onderwerp van groepsseks eindelijk de mainstream binnenkomt. Chantal Gautier, Universitair hoofddocent en psycholoog, School of Social Sciences, University of Westminster deed in het Verenigd Koninkrijk onderzoek naar dit soort seksfeestjes en hoe digitale vormen als alternatief naar voor kwamen.
Ze schrijft onder meer dat er ook in de UK netwerken ontstonden om een ruimte te bieden aan gelijkgestemde mensen om elkaar te ontmoeten in een veilige omgeving om deel te nemen aan seks en een hele reeks erotische praktijken zoals BDSM, seks met meerdere en andere partners of fetisjisme. Deze partijen hebben geleid tot de ontwikkeling van ‘sekspositieve’ gemeenschappen waar groepsseks niet als afwijkend wordt gezien, maar als een vorm van zelfexpressie.
Wanneer een stel besluit hun relatie te beëindigen, is het resultaat niet altijd een zuivere pauze. Er is vaak een zekere mate van contact dat doorgaat en soms ook seks.
Wanneer een stel besluit een relatie te beëindigen, is het resultaat niet altijd een zuivere breuk. Er is vaak een zekere mate van contact dat doorgaat en soms ook seks. Maar wie heeft er seks met een ex – en waarom? En zijn de antwoorden op deze vragen vergelijkbaar of verschillend voor mannen en vrouwen?
Een reeks studies gepubliceerd in het tijdschrift Evolutionary Psychology biedt een fascinerende inkijk in de wereld van seks tussen uiteenvallende koppels.
In de eerste studie rekruteerden onderzoekers 212 universiteitsstudenten (gemiddelde leeftijd van 21, van wie de meesten blank en heteroseksueel waren) die eerder seks hadden gehad met een partner met wie de relatie was verbroken, specifiek gedefinieerd als ‘geslachtsgemeenschap met een ex-romantische partner met wie het individu in een langdurige, toegewijde relatie zat en waarbij deze seksuele activiteit plaatsvindt binnen 2 weken na de beëindiging van de relatie. “
Waarom zou je je alleen concentreren op seks die binnen twee weken na het uiteenvallen plaatsvindt? Omdat uit onderzoek blijkt dat verdriet meestal twee weken na een breuk zijn hoogtepunt bereikt en na ongeveer vier weken begint af te nemen. Vier weken na het uiteenvallen is ook het moment waarop mensen gemiddeld seks hebben met een nieuwe partner. In het licht hiervan wilden de onderzoekers seks met een ex bekijken in een tijd voordat de emotionele nood het grootst was (om ervoor te zorgen dat verdriet niet de primaire motivator was) en ook voordat ze waarschijnlijk seks hadden gehad met iemand anders.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
