VUB-onderzoekers Mark Elchardus en Petrus te Braak bevroegen 1.951 Belgen tussen 25 en 35 jaar voor hun onderzoek.
Meer dan een op de tien Belgen tussen 25 en 35 jaar wil liever geen kinderen. Dat blijkt uit onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel bij bijna 2.000 Belgen. Zowat 13 procent zegt dat ze geen kinderen willen: bij de mannen is het 16 procent, bij de vrouwen 11 procent. Dat is – in Europees opzicht – een hoog cijfer.
Zo geeft 20 procent van de laaggeschoolden aan geen kinderen te willen, tegenover 11 procent van de Belgen met een diploma hoger onderwijs. Ook een drukke carrière heeft een impact op de gezinsplanning: wie het werk als ‘zeer belangrijk’ bestempelde, gaf dubbel zo vaak aan geen kind te willen dan wie het werk minder belangrijk vindt (18 tegenover 9 procent).
Toch speelt ook de relatiestatus een rol: van alle alleenstaanden wil een kwart geen kinderen, vier keer zoveel als bij Belgen met een vaste relatie. Ook mensen met gezondheidsproblemen zijn minder geneigd om aan kinderen te beginnen.
Volgens professor Elchardus merkwaardig is dat die keuze in de helft van de gevallen te wijten is aan “omstandigheden”. De cijfers liggen hoger bij wie lager opgeleid is, met gezondheidsproblemen kampt of geen partner heeft’
‘Bij optimale omstandigheden zit je met ongeveer zes procent die écht kinderloos willen blijven.’
Het aantal vrijgezellen in België is nog steeds vrij hoog en men komt niet zoveel happy singles tegen. Dat leert ons een grote singles enquête van weekblad Flair waaraan 1.537 vrouwelijke vrijgezellen participeerden. Bijna de helft vond vooral het gebrek aan seks moeilijk bij het vrijgezellenbestaan.
Volgens Flair-hoofdredacteur Frederik De Swaef is er 40% vrijgezel tussen 25 en 40 jaar. . Volgens Flair is onze maatschappij eigenlijk niet aangepast wat singles aangaat. 72% van de Flair lezeressen vond het niet erg om even single te zijn, maar is wel op zoek naar een relatie. 21% zou graag snel een partner ontmoeten. Happy singles komen niet veel voor. Slechts 7% vindt dat van zichzelf.
Het meest wat men mist als single is seks maar 48% geeft toch aan dat losse contacten niets voor hen zijn. 71% vindt ‘Friends with benefits’ maar niets. 37% doet wel eens een onenightstand, maar seks met een vaste partner vindt men toch beter. 42% geeft toch aan dat het gevoel niet verliefd te zijn, zwaar doorweegt. Onzekerheid en eenzaamheid wordt ook vaak aangehaald.
In de Verenigde Staten kennen ze sinds kort de term ‘supersingle’: een persoon zonder relatie, die zijn leven zo heeft ingericht dat er noch plaats noch nood is aan iemand anders. En zo zijn er steeds meer. ‘We hebben allemaal zulke drukke levens dat er weinig ruimte overblijft voor een relatie.’ Je zou ook de term ‘happy single’ kunnen gebruiken want de supersingle is wel alleen maar maalt er niet echt om. Anderen spreken over ‘singledom’ om aan te geven dat het helemaal niet erg is dat je single bent. Dat staat tegenover de groeiende groep alleenstaanden die omwille van gebrek aan beschikbare partners (niemand valt voor hen) of omwille van leeftijd/status (weduwen/weduwnaars/gescheiden) ongewild alleen zijn en eigenlijk wel een partner zouden willen.
In China viert men op 11 november singles day. Wat begin jaren negentig door vier alleenstaande Chinese vrienden werd bedacht als de dag waarop ze hun vrijgezellenbestaan vieren (een beetje als tegenhanger van Valentijn, met de vier eentjes in de datum als verwijzing naar singles) werd de voorbije jaren gekaapt door webshops die op die dag rondstrooien met kortingen onder het idee: het leven is al hard genoeg als single, doe jezelf iets cadeau. Zo geven Bol.com en Alibaba super kortingen op singles day.
Als single is het leven niet altijd één brok ellende. In de Verenigde Staten werd de lijst met relatiestatussen aangevuld met met de term supersingle. Die werd geïntroduceerd in de Amerikaanse televisiereeks ‘Better things’ en is volgens de scenarioschrijvers iemand zonder relatie, die zijn leven zo heeft ingericht dat er noch plaats noch nood is aan iemand anders aan hun zijde.
Gaan mensen door Tinder vaker over tot vluchtige seksuele contacten? Doctoranda Elisabeth Timmermans zocht het uit: “Eén op twee gebruikers van Tinder maakte ooit een afspraak
Bijna de helft van de Vlaamse twintigers had ooit een ‘casual-seksrelatie’. Elisabeth Timmermans van de KU Leuven maakte deze resultaten begin september 2017 bekend. Volgens Sensoa, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid, is dit niet zo verwonderlijk want het past bij de evolutie van de tijd en ook de mogelijkheid elkaar snel te ontmoeten via talrijk datingapps. Jongeren blijven wel zoekende naar een vaste relatie, maar eer ze zover zijn, durven ze zich wel wagen aan one night stands.
One night stands, friends with benefits, fuckbuddy’s … Tijdens een studieverblijf in Indiana maakte communicatiewetenschapper Elisabeth Timmermans kennis met de Amerikaanse hook-up-cultuur: “Het fenomeen wordt in de academische wereld sinds 2000 benoemd en situeert zich vooral op universiteitscampussen – zoals op de campus in Purdue University in West Lafayette, waar ik negen maanden verbleef. Het gaat om een relatief nieuwe vorm van kortstondige relaties, met een sterk seksuele focus.”
Timmermans wilde weten of er in ons land een gelijkaardige evolutie aan de gang is, en welke rol daarbij is weggelegd voor Tinder, de dating-app die inmiddels wereldwijd al 10 miljard matches tot stand bracht. Het principe: je swipet foto’s van potentiële partners naar links als je geen interesse hebt of naar rechts als het profiel je wel aanspreekt. Als iemand die jij geselecteerd hebt, jou ook selecteert, is er een match en kan je contact leggen.
Communicatiewetenschapster Elisabeth Timmermans onderzocht voor haar doctoraat na of het klassieke daten gepasseerd is. Ze ondervroeg 2.350 jongvolwassenen (18-29) over hun seksuele gedrag. Onder hen was er 46% die ooit een casual-seksrelatie of een serie van seksuele ontmoetingen had zonder dat er echt een relatie aan te pas komt.
Het is de nieuwe norm, aldus Timmermans. Jonge mensen leren elkaar momenteel kennen via seks. Het lijkt vandaag een makkelijke manier om iemand te vinden. Ze geven zich dus eerst fysiek bloot en nadien pas emotioneel.
Momenteel daten jongeren anders: eerst seks, dan een relatie. Vele twintigers pakken het zo aan. Ook al wellicht omdat dit de gangbare methode is op televisie en in films en ook omdat via datingapps elkaar vinden makkelijk is. Niet iedereen vindt dat goed maar het is volgens singles tussen 20 en 30 vaak de enige manier om elkaar te ontdekken. Gelukkig zijn er middelen om zich te beschermen tegen SOA en zwangerschap en als men dat goed gebruikt is er weinig aan de hand.
Je bent woest, je bent verdrietig, je bent alles tegelijk. Je haat je ex. Normaal, na een relatiebreuk. Maar hoe en wanneer gaat het over?
Wanneer iemand een partner verliest kan men intenst verdrietig zijn, toch ziet men uiterlijk niet altijd wat dit verlies teweegbrengt. Een rouwende gedraagt zich niet altijd zoals de omgeving verwacht.
Er blijkt volgens onderzoek een duidelijk verschil te bestaan tussen rouw bij overlijden en rouw bij een echtscheiding. Vooral de reactie van de omgeving is belangrijk. Bij overlijden is iedereen heel steunend, bij een echtscheiding is men veel veroordelend. Men heeft niet genoeg aan de relatie gewerkt om de relatie in stand te houden.
Rouw is niet altijd herkenbaar en rouwenden uiten hun rouw niet altijd zoals anderen dit van hen verwachten. Wetenschappers proberen steeds meer inzicht te verkrijgen in het proces van verwerking.
In België eindigt meer dan de helft van de huwelijken in een scheiding. Dat betekent niet dat we daardoor beter worden in het uit elkaar gaan, waarschuwt professor psychologie Katalien Bollen. Aan de Universiteit Maastricht verrichtte ze onderzoek naar conflictmanagement. “Slechts 1 op de 3 koppels houdt zich aan de gemaakte afspraken. Zijn er kinderen, dan werkt een kwart van de koppels elkaar na 6 jaar tegen in de opvoeding. Er zijn weinig situaties die een mens zo machteloos maken als een scheiding.”
mensen tussen 1989 en 2014, dat de gemiddelde persoon nu ongeveer negen keer minder seks heeft dan de gemiddelde persoon in de vroege jaren ’90. Dat betekent dat seksuele drift of seksueel succes de laatste 20 jaar een duikvlucht heeft genomen in de VS.
Interessant genoeg was de daling vooral uitgesproken voor de mensen die getrouwd of gescheiden waren, vergeleken met mensen die altijd alleenstaand waren geweest. Volgens de meeste gegevens hebben singles nu officieel meer seks dan gehuwde mensen.
Ondanks dingen die mogelijk een verhoogde seksuele activiteit zouden moeten garanderen – zaken als betere toegang tot anticonceptie en het loslaten van culturele opvattingen over seks – ontdekte een studie dat Amerikaanse volwassenen eigenlijk minder seks hebben dan 25 jaar geleden.
Gepubliceerd in de Archives of Sexual Behavior, gebruikte een studie gegevens van de General Social Survey – een landelijk representatief onderzoek van Amerikanen ouder dan 18 verzameld tijdens de jaren tussen 1972 en 2014. Onderzoekers vonden een daling in seksuele activiteit over geslacht, ras, burgerlijke staat, en leeftijd. Hoewel een verhoogde seksuele frequentie lange tijd als een stimulans voor trouwen werd beschouwd, was de grootste daling in seksuele activiteit eigenlijk onder gehuwde paren zelf.
Er was weliswaar ook een daling van het aantal mensen in een relatie. Volgens de studie woonde 66 procent van de Amerikaanse volwassenen in 1986 met een romantische partner, maar in 2014 deed slechts 59 procent hetzelfde.
Het onderzoek kon de vraag niet beantwoorden waarom mensen zo veel minder seks hebben, maar een paar mogelijkheden verklaringen zijn op te noemen. Amerikanen hebben nu meer “plezierige opties” tot hun beschikking, zoals Netflix en Facebook. De pornografieconsumptie is toegenomen – sinds het kijken naar porno een typisch een ‘eenzame activiteit’ is, is de ‘frequentie van geslachtsgemeenschap negatief gecorreleerd’ met de frequentie van porno kijken. Onderzoekers noemden ook een afname in geluk onder 30-plussers, een hogere incidentie van depressie en seksuele disfunctie veroorzaakt door antidepressiva als mogelijke redenen waarom mensen nu minder seks hebben dan 25 jaar geleden.
“Zijn ze minder gelukkig en hebben ze minder seks of hebben ze minder seks en dus minder geluk? Het is waarschijnlijk een van de twee,” vertelde Jean Twenge, hoofdauteur van de studie, aan de Washington Post. “We weten dat seksuele frequentie gekoppeld is aan huwelijkssatisfactie, dus als je minder mensen hebt die seks hebben, zou je over het algemeen mensen kunnen hebben die minder gelukkig zijn en minder tevreden over die relatie.”
Jongeren hebben steeds meer moeite om ‘in het echte leven’ te praten met elkaar of relaties aan te knopen. Dat concludeert jongerentelefoon Awel, op basis van contacten met jongeren.
Toen er nog geen sociale media waren, waren de regels eenvoudig. Je werd verliefd, je verzamelde al je moed, je stapte op de ander af en dan kon het alle kanten uit. Met de komst van Facebook, Instagram en andere socialenetwerksites veranderde dat. Contact leggen kon voortaan ook virtueel. Maar de gevolgen zijn dramatisch, stelt Awel vast. Uit gesprekken die de jongerentelefoon had met 120 jongens en meisjes tussen 11 en 19, blijkt dat jongeren het als een heel groot probleem ervaren om los te komen van dat virtuele en elkaar te leren kennen in het ‘echte’ leven.
Uit een onderzoek dat de Universiteit Antwerpen uitvoerde bij bijna vijfhonderd jongeren, blijkt dat flirten een voornamelijk digitale aangelegenheid is geworden. Doctoraatsonderzoeker Joris Van Ouytsel: “Online vallen de remmingen weg. Als je de ander niet moet aankijken, vinden jongeren praten gemakkelijker. Je doet het op je eigen tempo, want je kiest zelf wanneer je antwoordt op een bericht. En afwijzing per sms komt minder hard aan.”
Relaties starten niet alleen steeds vaker op sociale media, soms gaan ze daar vaak ook een heel eigen leven leiden. Declercq: “We komen soms in contact met jongeren die zeggen dat ze hun lief énkel kennen vanop sociale media en hem of haar nog nooit in het echt hebben gezien.”
Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) geeft onder andere informatie over burgerlijke staat. En volgens dit bureau komen er de komende twintig jaar jaarlijks dertig- tot veertigduizend alleenstaanden bij in Nederland. Hoe kan dat?
De grote toename wordt veroorzaakt door vergrijzing, doordat mensen tegenwoordig pas op latere leeftijd gaan samenwonen en doordat samenwoonrelaties tegenwoordig eerder en vaker worden verbroken.
De nieuwste cijfers van het Federaal Planbureau België, die maart 2017 de demografische vooruitzichten 2016-2060 voorstellen, zijn ook duidelijk. Tegen 2060 is de helft van de Belgen single. Ter vergelijking: in 2016 ging het nog maar een op de drie huishoudens.
‘Die toename is toe te schrijven aan twee groepen’, zegt Dimitri Mortelmans, socioloog aan de Universiteit Antwerpen. ‘Zo speelt de vergrijzing een grote rol. Zowel alleenstaanden als weduwes of weduwnaars willen langer zelfstandig thuis wonen.’ Ook het planbureau herkent die trend. Veel toekomstige singles zijn vrouwen ouder dan tachtig.
De tweede groep is volgens Mortelmans de Sex-and-the-Citygeneratie. ‘De “happy singles” die graag in bruisende grootsteden wonen.’ Het Planbureau ziet nog een derde groep: alleenstaande mannen tussen dertig en vijftig jaar. Zij hebben meestal een echtscheiding achter de rug.
In 2013 telde Vlaanderen maar liefst 819.872 alleenstaande inwoners.
50,9 % van alle Belgische alleenstaanden woont in Vlaanderen en dat aantal groeit nog steeds.
De samenleving past zich overigens meer en meer aan aan groeiende doelgroep. Denken we bijvoorbeeld aan de grote hoeveelheid single maaltijden in de grootwarenhuizen.
Tegen 2030 wordt verwacht dat in België de kaap van de 1 miljoen singles wordt bereikt. Dat zijn niet allemaal mensen die in een hoekje zitten te treuren omdat ze geen partner hebben, integendeel zegt psychologe Bella DePaulo, verbonden aan de universiteit van Californië. Meer nog, uit haar onderzoek blijkt dat singles zelfs enkele psychologische voordelen hebben in vergelijking met getrouwde stelletjes.
Alleen of met twee?
Van datingprogramma’s tot apps om de ware te vinden: toch zijn we overtuigd dat het leven beter af is met twee. Bella DePaulo, een wetenschapster verbonden aan de universiteit van Californië, is het daar niet mee eens en belichtte tijdens de jaarlijkse conventie van de American Psychological Association de voordelen van een single leven.
De onderzoekster keek verschillende studies in en gebruikt die als basis voor haar mening dat singles soms gelukkiger zijn dan getrouwde koppels. “Singles waarderen zinvol werk meer dan getrouwde mensen”, zegt ze op basis van een studie aan de Washington State University uit 2005.
“Ze zijn ook meer verbonden met hun ouders, broers, zussen, buren en collega’s”, klonk het als verwijzing naar een studie aan het Boston College en de universiteit van Massachusetts . Ze voegde er nog aan toe dat vrijgezellen volgens haar meer carrièregericht zijn en openstaan voor nieuwe ervaringen, zowel op het werk als in privésfeer. Getrouwde mensen dragen vaker oogkleppen, volgens haar.
Meer en meer jonge Japanners beginnen niet meer aan een liefdesrelatie. Een duurzame relatie in stand houden, vraagt heel wat werk en geld en daar willen ze niet meer aan beginnen.
Het is geven en nemen. Bovendien loop je het risico om gekwetst te worden en brengt een liefdesbreuk soms een hele rompslomp en een financiële kater met zich mee. Dat heeft bijna 40 procent van de twintig- tot dertigjarige Japanners er niet voor over. Zij beslissen dus heel bewust om single te blijven.
Alsmaar meer jonge Japanners blijven single, zo blijkt uit onderzoek van de Japanse overheid. Japan volgt dat nauwgezet op, want het land heeft een van de laagste geboortecijfers ter wereld. Als er niets gebeurt dreigt de Japanse bevolking over afzienbare tijd dramatisch terug te vallen.
Cijfers? Ruim 60 % van de ongetrouwde Japanse mannen tussen 18 en 34 jaar heeft geen partner. Bij ongetrouwde vrouwen is dat 50%. Die cijfers liggen een stuk hoger dan vijf jaar geleden.
De Japanse trend van het moment is dat vrouwen single blijven en vooral voor zichzelf kiezen. Ongeveer een kwart van die singles is niet op zoek naar een relatie. Naar verluidt geloven nogal wat Japanners dat de kans op een geschikte partner verkeken is eens je de 25 gepasseerd bent.
En ‘single’ wil in Japan nog ‘single’ zeggen. Dus geen one-night-stands of pap-relaties. Ongeveer een kwart van die singles staat ook helemaal niet open voor een relatie. Ze zeggen er niet naar op zoek te zijn. Sommige vinden dat ze te weinig geld hebben om te daten. Anderen geloven dat als je de 25 eenmaal gepasseerd bent, je kansen op een leuke vriend of vriendin wel verkeken zijn. Veel ondervraagde single vrouwen zeggen dat ze denken dat ze het nu leuker hebben dan als ze getrouwd zouden zijn.
Vooral in de grote steden worden de twee sekses uit elkaar getrokken, figuurlijk dan. Omdat ze geen gemeenschappelijk doelen hebben, gaan Japanners liever voor makkelijk: one night stands of porno kijken. Sommige mannen kunnen zelfs alleen nog maar opgewonden worden van virtuele vrouwen. Van de 13 miljoen niet getrouwde Japanners die bij pa en moe wonen, zijn er ongeveer drie miljoen ouder dan 35.
In Japan heeft meer dan 25% van de singles tussen de 35 en 39 jaar nog nooit aan seks gedaan. Japan is nochtans het land met heel wat seksuele fetishen, bijvoorbeeld de automaten met gedragen schoolmeisjesslipjes.
Steeds meer ‘men go their own way’. MGTOW, ook een in de VS explosief groeiend fenomeen. Sommige mannen houden zich liever bezig met alleen maar virtuele vriendinnetjes of sekspoppen.
Hard werken was lang de garantie voor succes. Maar de prijs die Japanners betalen is hoog: het land is op veel fronten vastgelopen. Zo komen er steeds minder kinderen, en lijkt seks ‘uit’.
Deze website bevat info die niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
