Therapie en hulp Archieven - Seks- en relatieonderzoek

Seksverslaving te behandelen?

11/10/2019

Aanzienlijke controverse omringt de diagnose ‘seksverslaving’. Het begrip werd niet meer opgenomen in de vijfde editie van de ‘Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen’ (DSM-5), maar er wordt nog steeds over geschreven en het wordt bestudeerd in psychologie en counseling.

Bovendien kan het nog steeds worden gediagnosticeerd met behulp van zowel DSM-5 (als “Andere gespecificeerde seksuele disfunctie”) en de criteria voor “Internationale statistische classificatie van ziekten en aanverwante gezondheidsproblemen” (ICD-10) (als “Andere seksuele disfunctie niet vanwege een stof of bekende fysiologische toestand ”).

Bij wijze van definitie wordt “seksverslaving” beschreven als een dwangmatige behoefte om seksuele handelingen te verrichten om het soort “hoogtepunt of genot” te bereiken dat een persoon met een alcoholgebruiksstoornis krijgt van drank of iemand met drugsverslaving van het gebruik van cannabis of andere drugs.

Lees meer

© De copyrights van de hier weergegeven tekst(en)/foto's rusten bij de oorspronkelijke auteur(s). Geen overname tenzij met toestemming van de oorspronkelijke auteur(s). Vermelding op deze website is enkel om educatieve en/of wetenschappelijke redenen. Onderaan de informatie vindt u telkens zoveel mogelijk de originele bronnen voorzover ons bekend. Inden er auteursrechterlijke of privacyschendingen zijn, zijn die onvrijwillig door onbekendheid/onwetendheid en niet met opzet gebeurd. Mocht u het ongepast vinden dat uw eigen informatie/foto's/portretafbeeldingen op deze website worden vermeld of is er geen correcte bronvermelding naar uw informatie, contacteer dan gerardgielen@telenet.be met opgave van de betrokken schending van copyrights en de betrokken webpagina. De info zal dan zo snel mogelijk aangepast en/of verwijderd worden. We hopen op uw begrip bij een eventuele schending.

© This site is non commercial, only educational. All information is copyrighted from the original authors. If you find information or pictures on this site that are copyright to you, or that present you or relatives on the pictures and we have used them by accident without legal permission, please contact us immediately about the violation with link to the picture or webpage where you found it and the text or pictures will be removed asap. Contact gerardgielen@telenet.be in case. Thanks for your understanding for not respecting your privacy or copyrights by accident.

Category: Seksbeleving/orgasme, Sekservaringen, Seksueel grensoverschrijdend gedrag, Seksuologische hulpverlening, Seksverslaving, Therapie en hulp

Injaculatie : is het gevaarlijk voor mannen om ejaculatie tegen te houden?

16/08/2019

OpenClipart-Vectors / Pixabay

We weten dat voor mannen orgasme en ejaculatie niet altijd tegelijkertijd optreden. Is het gevaarlijk om de basis van de penis vlak voor ejaculatie vast te houden, zodat een orgasme kan optreden, maar ejaculatie niet?

Goede vraag vind Justin Lehmiller in zijn blog. Ten eerste is het volkomen gelijk om erop te wijzen dat orgasme en ejaculatie niet hetzelfde zijn. Hoewel deze twee processen meestal gelijktijdig optreden, is het voor een man mogelijk om te orgasmen zonder te ejaculeren, net zoals het mogelijk is voor een man om te ejaculeren zonder een orgasme te hebben (dit is zeer zeldzaam en staat bekend als ejaculatie anhedonie of anesthetische ejaculatie) .

Wat betreft de door hoger genoemde praktijk van het opzettelijk voorkomen van ejaculatie tijdens een orgasme, wordt dit soms “injaculatien” of de “Hughes-techniek” genoemd op internetforums en prikborden. Veel van deze forums beweren dat dit gedrag een risicofactor is voor het ontwikkelen van retrograde ejaculatie. Retrograde ejaculatie treedt op wanneer de sluitspier tussen de prostaat en de blaas niet strak genoeg sluit tijdens de ejaculatie. Dit zorgt ervoor dat sperma in de blaas wordt verdreven in plaats van buiten het lichaam. Hoewel dit niet noodzakelijk schadelijk is (het sperma verlaat gewoon het lichaam de volgende keer dat men urineert), maakt het een man onvruchtbaar.

Lees meer

Category: Partnerrelatie, Seks en gezondheid, Seks en persoonlijkheid, Seks en relationele tevredenheid, Seksbeleving/orgasme, Sekservaringen, Seksgevaren, Seksuele opwinding, Therapie en hulp

Controversiële naakte psychotherapie in de jaren 70 vorige eeuw

20/12/2018

Justin Lehmiller beschrijft in zijn column in TONIC het verhaal dat in enkele decennia geleden sommige

3dman_eu / Pixabay

psychotherapeuten beweerden dat ze met naakttherapie mensen psychisch konden helpen. Toen hij dit verder begon uit te stippen ontdekte hij dat sommige psychologen in de jaren zestig en zeventig met hun patiënten naakt begonnen te zijn, in de hoop dat ze meer in contact zouden komen met hun ‘ware’ of ‘authentieke’ zelven.

In zijn opleiding of elders had hij er nog nooit van gehoord. Onnodig te zeggen dat zijn nieuwsgierigheid gewekt was, dus deed hij een diepe duik om alles te ontdekken wat hij maar kon vinden rond het onderwerp.

En zekere psycholoog Paul Bindrim begon ongeveer een halve eeuw geleden met het uitvoeren van naakttherapiesessies met maar liefst twee dozijn deelnemers. Bedoeling was dat de deelnemers zich zouden uitkleden en dan hun meest intieme geheimen met elkaar zouden delen. Bindrim beweerde dat zijn workshops mensen konden helpen een gelukkiger, bevredigender leven leiden en hun relaties te verbeteren, en hij werd een media-sensatie.

Hij ontving veel aandacht in de pers en kreeg zelfs destijds de steun van de president van de American Psychological Association (APA), Abraham Maslow (een naam waar je ongetwijfeld bekend mee bent als je ooit een cursus inleidende psychologie hebt gevolgd- hij is de man die kwam met de theorie van de hiërarchie van behoeften).

Het feit dat Maslow publiekelijk deze therapeutische aanpak ondersteunde, vond Lehmiller een van de meest fascinerende delen van dit verhaal. Maslow, die in 1970 stierf, was een autoriteit binnen de psychologie op dat ogenblik en zijn wetenschappelijke studies zijn omvangrijk en invloedrijk. Maar niemand spreekt over zijn openlijke steun voor naaktpsychotherapie, of het feit dat hij in zijn boek “Eupsychian Management” schreef dat “nudisme … zelf een vorm van therapie is”.

Lees meer

Category: Seksueel grensoverschrijdend gedrag, Seksuologische hulpverlening, Therapie en hulp

Memorandum van de Vlaamse Vereniging voor Seksuologie nav de federale verkiezingen van 2019

28/11/2018

De Vlaamse Vereniging voor Seksuologie is de

Counselling / Pixabay

beroepsvereniging van Vlaamse seksuologen en verdedigt de professionele belangen van haar leden. Voor dit memorandum hebben we maar één punt: de erkenning van klinische seksuologen als autonoom gezondheidszorgberoep, op te nemen in het federaal regeerakkoord en om te zetten in wetgeving in de komende legislatuur.

Waarom?

• Seksuele moeilijkheden en problemen komen vaak voor. Meer dan één op de vier Vlamingen krijgt er mee te maken, en in de helft van de gevallen hebben ze een negatieve invloed op de kwaliteit van leven tot gevolg. Slechts een klein percentage zoekt en krijgt adequate hulp, de ‘treatment gap’ is groot. Seksuele moeilijkheden komen bovendien vaak voor bij groepen met een bijzondere kwetsbaarheid: mensen met een chronische aandoening, koppels met vruchtbaarheidsproblemen, kankerpatiënten, slachtoffers van seksueel geweld, psychiatrische patiënten, mensen met een beperking…

• Seksuele moeilijkheden komen zelden aan bod bij andere hulpverleners. Zowel patiënten als hulpverleners voelen zich geremd. Artsen en psychologen krijgen in hun basisopleiding weinig kennis aangereikt over de diagnose en behandeling, en er is geen ruimte voor het inoefenen van vaardigheden, of het kritisch reflecteren op de eigen attitude ten aanzien van deze vaak erg gevoelige problematieken.

• Mensen met seksuele problemen verdienen veilige en kwaliteitsvolle zorg, maar kunnen op dit moment niet uitmaken waar ze die kunnen krijgen. Bij gebrek aan erkenning kan iedereen zichzelf ‘seksuoloog’ noemen. Het risico dat patiënten terechtkomen bij iemand die onvoldoende geschoold is, of, erger nog, malafide bedoelingen heeft, is reëel.

• Klinische seksuologen willen efficiënt samenwerken met andere zorgverleners (huisartsen, klinisch psychologen, gynaecologen, urologen, psychiaters, oncologen, kinesisten…). Maar daarvoor moeten we, op basis van een erkenning, toegang hebben tot de kanalen en structuren die daarvoor worden opgezet (bv. het e-health platform).

Hoe de erkenning wordt ingevuld, welke de voorwaarden zijn, de leertrajecten, de inhouden van de opleiding… is ondertussen uitvoering beschreven advies 9333 van de Hoge Gezondheidsraad over de erkenning van klinische seksuologie, van december 2016. Wij onderschrijven als beroepsvereniging dit advies, dat tot stand is gekomen op basis van de inbreng van alle belanghebbenden en experten. De inhoudelijke discussie is daarmee wat ons betreft afgerond. De afgelopen jaren hebben we van alle Vlaamse partijen steun gekregen voor onze vraag naar erkenning, en de bevestiging dat mensen met seksuele moeilijkheden kwaliteitsvolle zorg verdienen.

Wij vragen u nu om deze steun om te zetten in daden, en de erkenning van onze beroepsgroep, die al meer dan 20 jaar aansleept, in te schrijven in uw programma, in het federaal regeerakkoord en in wetgeving.

Contactpersoon voor het memorandum
Alexander Witpas (voorzitter VVS)
voorzitter@seksuologen-vlaanderen.be

Category: Seksuele problemen, Seksuologische hulpverlening, Therapie en hulp

Holebi’s in de hulpverlening

23/08/2018

Mag een hulpverlener weigeren een homoseksuele cliënt te helpen? De meningen op de werkvloer lopen uiteen. Binnen de hulpverlening is er niet altijd voldoende aandacht voor lesbische vrouwen, homomannen, biseksuele en transgender personen. Ook is er weinig oog voor discriminatie en uitsluiting van deze groep. Dit blijkt uit Nederlands onderzoek van het Kennisplatform Integratie & Samenleving.

Deze bijdrage verscheen eerder op de website van KIS

Verontrustende signalen

Hulpverleners binnen onder meer sociaal werk en GGZ krijgen te maken met zeer gevarieerde hulpvragen. De diversiteit onder de hulpvragers zelf is ook groot en niet alle hulpverleners lijken zich handelingsbekwaam te voelen als het gaat om het helpen van bepaalde groepen, zoals cliënten die lesbisch, homo, bi of transgender (LHBT) zijn.
Zo schreef The Hang-Out 010 (een laagdrempelig ontmoetingscentrum voor LHBT-jongeren) een brandbrief naar de Rotterdamse gemeenteraad over ‘een schrijnend tekort aan gespecialiseerde hulpverlening voor LHBT-jongeren’. Deze organisatie ontvangt concrete signalen over hulpverleners die niet toegankelijk zijn voor LHBT’s, niet sensitief zijn voor hun problematiek, en geen kennis hebben van gender en seksuele diversiteit.

Aanleiding voor het onderzoek zijn de verontrustende signalen uit het werkveld over een negatieve houding van hulpverleners tegenover lesbische vrouwen, homomannen, biseksuele en transgender personen (LHBT), vertelt onderzoeker Ikram Taouanza die samen met collega Hanneke Felten de verkennende studie uitvoerde.

Bij een netwerkbijeenkomst van Mokum Roze in Amsterdam, met 120 aanwezigen, kwam de negatieve houding van hulpverleners richting cliënten die homo, lesbisch, bi of transgender zijn ter sprake. Op de vraag hoe daar mee om te gaan, kwam allesbehalve een eenduidig antwoord.

Reden voor het Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS) om dieper in motieven en achtergronden te duiken. Het past ook in het bredere debat over de vraag in welke mate persoonlijke, religieuze of culturele normen en waarden de uitoefening van het beroep mogen beïnvloeden.

De KIS-onderzoekers spraken met hulpverleners en professionals die ervaring hebben met de thematiek. “Verbazingwekkend vond ik dat elke professional wel een collega kende, van wie ze vermoeden dat hij moeite had met LHBT’ers”, zegt Taouanza. “Het bespreekbaar maken van die houding binnen het team, laat staan binnen de organisatie, is in de praktijk heel lastig.”

Lees meer

Category: Holebi, Therapie en hulp

Verbeteren van gevoel van eigenwaarde effectief bij therapie seksueel afwijkend gedrag

08/10/2016

Het woord pedofilie wordt door de meeste mensen waarschijnlijk meteen geassocieerd met seks met kinderen en vaak wordt het in één adem uitgesproken met misbruik.

Het begrip an sich verwijst echter oorspronkelijk naar liefde voor kinderen.

Zelfs in wetenschappelijke kringen wordt zelden een consensus bereikt en wordt gegoocheld met allerhande definities, gradaties en begripsomschrijvingen.

Uit onderzoek blijkt onder andere dat gerechtsjournalisten zich vrij goed bewust zijn van de verscheidenheid aan pedofielen en pedoseksuelen maar dat dit amper in hun verslaggeving tot uiting komt met als gevolg dat er overwegend negatief geschreven wordt over pedofilie in de nieuwsmedia.

Pedofilie is een term, die wordt gebruikt voor het zich seksueel primair aangetrokken voelen van volwassenen tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn, minderjarig zijn en nog niet de leeftijd om seks te beleven bereikt hebben. De term wordt op twee 2 manieren vaak foutief gebruikt: Ten eerste slaat de term “pedofilie” alleen op het verlangen naar seksueel contact met kinderen, niet op het daadwerkelijk hebben van seks met kinderen. Het laatste heet pedoseksualiteit. Pedofilie is op zich niet strafbaar omdat onze gedachten in principe vrij zijn, pedoseksualiteit waarbij men overgaat tot het hebben van seks met kinderen wel.

Ten tweede is er pas sprake van pedofilie als een volwassene zich seksueel aangetrokken voelt tot prepuberale kinderen. In het dagelijks spraakgebruik wordt een volwassene die zich seksueel aangetrokken voelt tot personen die wel al geslachtsrijp, maar nog minderjarig (minder dan 18) zijn, vaak ten onrechte als pedofiel aangemerkt. Pedoseksualiteit is dan ook niet helemaal hetzelfde als het wel strafbare feit van seksuele handelingen met minderjarigen, wel geslachtsrijp, maar nog geen 16 jaar is.

In het internationaal gehanteerde classificatiesysteem van psychische ziektebeelden, het zogenoemde Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV), valt pedofilie onder de categorie “psychoseksuele stoornissen” en staat daar opgesomd met de andere parafilieën: fetisjisme, transvestitisme, voyeurisme, exhibitionisme, masochisme en sadisme.

Pedofilie en kinderporno halen dagelijks het nieuws. De maatschappelijke verontwaardiging lijkt alsmaar groter te worden, hoewel nog veel onbekend is. Zo wordt alles wat met seks en kinderen te maken heeft geregeld (onterecht) op één hoop gegooid.

Pedofilie is een beladen onderwerp, waarover weinig harde cijfers bekend zijn. Schattingen gaan er vanuit dat 1 tot 3 procent van de volwassenen pedofiel is. Voor Nederland komt dit uit op ruim 100.000 mannen. “In elke stad, dorp of wijk woont er wel één”, zegt seksuoloog Erik van Beek die mensen met pedofilie behandelt. Een klein deel, de pedoseksuelen, vergrijpt zich aan kinderen, zegt hij. Meestal zijn het mannen, en heel soms een vrouw.

Seksuologen, ervaringsdeskundigen en behandelaars van pedofielen vinden dat het onderwerp, hoe gruwelijk ook, meer uit de taboesfeer moet komen.

Onderzoek suggereert dat een geïndividualiseerde benadering met behulp van cognitieve gedragstherapie de meest effectieve behandeling is voor mensen met een seksueel afwijkend gedrag. De therapie en de therapeut hebben behoefte aan flexibiliteit om zich aan te passen aan de specifieke behoeften van de individuele dader om herval van daderschap te voorkomen.

Lees meer

Category: Seksgevaren, Seksueel grensoverschrijdend gedrag, Therapie en hulp, Verlangen/opwinding

Virtuele seksuologie : VR porn als sekstherapie bij seksuele problemen?

15/08/2016

Copyricht www.rollingstone.com

Virtuele seksuologie koppelt een volwassen porno acteur/actrice aan een sekstherapeut om de technieken van sekstherapeuten Masters & Johnson in praktijk te brengen.

Virtual reality staat nog in zijn kinderschoenen, maar terwijl de meeste bedrijven nog volop hun weg aan het zoeken zijn, heeft de porno-industrie er toch al een rendabele business van gemaakt.

Virtual reality is vandaag al goed voor een marktaandeel van 1 à 2 procent van de totale markt van adult entertainment. Dat is een miniem percentage, maar voor een industrie die tussen 8 en 10 miljard dollar waard is, is het wel significant. Naughty America voorspelt dat zo’n 40 miljoen VR-headsets zullen worden verkocht worden rond eind 2016 en 10 tot 20 miljoen mensen op maandelijkse basis naar VR-porno zullen kijken. Of het echt zo een vaart zal lopen weet niemand. De seksmarkt is onvoorspelbaar.

Die VR zal vermoedelijk via de smartphone gebeuren. Op de markt van VR-brillen kan je vandaag twee belangrijke productcategorieën onderscheiden. Enerzijds zijn er de high-end headsets, zoals de Oculus Rift of HTC Vive die je met een zware desktopcomputer moet verbinden. Anderzijds heb je de goedkopere brillen waar je een smartphone in schuift, zoals de Google Cardboard en Samsung Gear VR. Hoewel die eerste categorie de betere ervaring biedt, zullen de goedkope oplossingen wellicht meer zorgen voor de doorbraak van virtual reality bij het grote publiek.

Lees meer

Category: Praten over seks, Relaties en vertrouwen, Seks en fantasie, Seks en internet, Seks en relationele tevredenheid, Seks en toekomst, Seksbeleving/orgasme, Seksuele problemen, Seksverslaving, Therapie en hulp

Online therapie even effectief bij behandeling angstproblemen

18/05/2016

Een nieuwe studie toont aan dat online gecomputeriseerde cognitieve gedragstherapie (CCGT) programma’s zowel alleen als in combinatie met Internet Support Groups (ISG) even effectief zijn dan face to face therapie bij angst en depressie.

De gerandomiseerde studie, geleid door Bruce L. Rollman, MD, MPH, professor in de geneeskunde en directeur van het Center for Behavioral Health en Smart Technology aan de Universiteit van Pittsburgh onderzocht 704 depressieve en angstige patiënten uit 26 UPMC-gelieerde eerstelijnsgezondheidszorg kantoren in het westen van Pennsylvania.

De patiënten van 18 tot 75 jaar oud werden aangemeld door hun huisarts tussen augustus 2012 en september 2014 en werden vervolgens gerandomiseerd naar een van de drie groepen: via een hulpverlener begeleide toegang tot een acht-sessies online Beating the Blues CCGT programma; via een hulpverlener begeleide toegang tot zowel het online CCGT programma en online met een wachtwoord beveiligde toegang tot een ISG online traject via smartphone of desktop computer waar men berichten kon uitwisselen met een hulpverlener; of gewone gedragstherapeutische behandeling door hun huisarts/therapeut.

In de zes maanden durende interventie, 83% van de patiënten werd op toevallige wijze naar het CCGT gestuurd en begonnen met het programma. Ze voltooiden gemiddeld 5,3 sessies. 77% van de patiënten toegewezen aan het ISG had minstens één keer op de site ingelogd, en 46% had één of meer berichten of reacties op de chat geplaatst. Zes maanden later hadden patiënten die het CCGT programma volgden gerapporteerde significante verbeteringen in hun stemming en angstsymptomen en hoe meer CCGT sessies patiënten voltooiden, hoe groter de verbetering van stemming en angst symptomen.

Lees meer

Category: Praten over seks, Seks en gezondheid, Seks en toekomst, Seksuele problemen, Therapie en hulp

Verkrachting van vrouwen in Nederland

22/12/2014

Bron www.rutgers.nl

Verkrachting is het ongewenst seksueel binnendringen van het lichaam door een ander. De precieze juridische definitie van de term verschilt per land.

Bij dit seksueel binnendringen (seksuele penetratie) gaat het niet alleen om het gedwongen ondergaan van een geslachtsgemeenschap. Een verkrachting kan ook het ongewenst binnendringen zijn in anus of mond. De penetratie hoeft niet per se met de penis te worden uitgevoerd: binnendringen met vingers of voorwerpen kan verkrachting opleveren. Volgens de Hoge Raad valt tongzoenen niet onder verkrachting.

Zowel mannen als vrouwen kunnen het slachtoffer zijn van een verkrachting. Ook tussen huwelijkspartners kan sprake zijn van verkrachting, aangezien partnerschap geen automatische toestemming tot seksuele handelingen met zich meebrengt.

Omdat de penetratie ongewenst is komt er dus altijd dwang aan te pas. De dwang vindt meestal plaats door geweld, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.

De officiële cijfers voor verkrachtingen in België zijn hallucinant hoog: in 2013 werden er per dag gemiddeld 8 klachten ingediend. Toch blijft het geweld meestal onder de radar. Vaak kent het slachtoffer de dader: hij of zij is een (vroegere) partner, een ouder, een vriend, een collega, of een kennis. Soms zwijgen slachtoffers ook over wat hen is aangedaan uit angst voor onbegrip of stigmatisering. Of ze kijken op tegen een lange en slopende juridische procedure met een moeilijke bewijsvoering.

In Nederland deed Rutgers onderzoek naar verkrachting.

Lees meer

Category: Seksgevaren, Seksueel grensoverschrijdend gedrag, Therapie en hulp

Categorie: Therapie en hulp